Rów Mariański

Z pewnością część z Was kojarzy książkę "Mężczyzna imieniem Ove". O zgryźliwym starszym panu, który nawet nie stara się poradzić sobie z odejściem swojej żony. Jednak, jak się okazuje, los ma wobec niego zupełnie inne plany.
Podobnie jest w tej książce. Jest spokojne, zadowalające życie, najzwyczajniejsza codzienność, nagła strata najbliższej osoby, nieumiejętność poradzenia sobie z sytuacją i poddanie się. No i los, który - jak zazwyczaj - ma wobec nas zupełnie inne plany.
Szczerze mówiąc, spodziewałam się po tej powieści czegoś innego. Bardziej przejmującego, pozostającego w pamięci. Czegoś, co faktycznie w jakiś sposób mogłoby w którymś momencie pomóc i dać nam ukojenie. Nie jest to tego typu książka. Jest to obyczajowa, humorystyczna i, mimo tematu, lekka lektura, o której po odłożeniu raczej nie myśli się zbyt często. Czy to źle? W ogóle nie. Trzeba po prostu pozbyć się wobec niej, i być może wobec wielu innych książek, oczekiwań i wyobrażeń, i przyjąć ją taką, jaką jest. Prostą opowieścią o tęsknocie, która co jakiś czas poklepuje nas po ramieniu, zapewniając, że jeszcze może być dobrze. To wcale nie tak mało.
Wpadłam w niej też na słowa, których teraz dokładnie nie przytoczę, ale które poruszyły mną mocniej niż cała historia. Że kiedy trafiasz na kogoś, kto tak jak ty, przeżywa żałobę, w końcu znajdujesz osobę, która mówi tym samym językiem, choć innym dialektem.
Ładne, prawda?

Z pewnością część z Was kojarzy książkę "Mężczyzna imieniem Ove". O zgryźliwym starszym panu, który nawet nie stara się poradzić sobie z odejściem swojej żony. Jednak, jak się okazuje, los ma wobec niego zupełnie inne plany.
Podobnie jest w tej książce. Jest spokojne, zadowalające życie, najzwyczajniejsza codzienność, nagła strata najbliższej osoby, nieumiejętność...

Bardzo mnie ta pozycja zaskoczyła, i to pozytywnie!
Dostałam ją nawet przedpremierowo od wydawnictwa (dziękuję i polecam się na przyszłość :D) i aż mi głupio, że tyle musiała czekać aż w końcu po nią sięgnę.
Mimo, że poruszała ciężkie dla człowieka tematy, to czytało się ją lekko i przyjemnie, momentami wpędzała w zadumę, a czasem wzruszała lub bawiła. Dodatkowo podobał mi się zabieg z nazwami rozdziałów oraz piękna okładka i wyklejka!

Bardzo mnie ta pozycja zaskoczyła, i to pozytywnie!
Dostałam ją nawet przedpremierowo od wydawnictwa (dziękuję i polecam się na przyszłość :D) i aż mi głupio, że tyle musiała czekać aż w końcu po nią sięgnę.
Mimo, że poruszała ciężkie dla człowieka tematy, to czytało się ją lekko i przyjemnie, momentami wpędzała w zadumę, a czasem wzruszała lub bawiła. Dodatkowo podobał mi...

To niezwykle dziwna, ale jednocześnie niezwykle wzruszająca książka

Mimo że główny wątek skupia się na żałobie i procesie radzenia sobie z nią, książka jest bogata w poboczne historie i wątki, które czasem mogą wydawać się odchodzić od głównego tematu. To sprawia, że często czułam się wybita.

Spodziewałam się innej historii o wychodzeniu z żałoby, co na początku utrudniało czytanie. Historia jest łatwa do śledzenia, przewidywalna mimo to często płakałam.

+ Okładka jest bardzo ładna, a dodatkowo podobało mi się zaznaczanie każdego 'rozdziału' tym jak głęboko w 'Rowie Mariańskim' jest główna bohaterka.

To niezwykle dziwna, ale jednocześnie niezwykle wzruszająca książka

Mimo że główny wątek skupia się na żałobie i procesie radzenia sobie z nią, książka jest bogata w poboczne historie i wątki, które czasem mogą wydawać się odchodzić od głównego tematu. To sprawia, że często czułam się wybita.

Spodziewałam się innej historii o wychodzeniu z żałoby, co na początku...

Uważam że jest to książka bardzo głęboka, wspaniała, oryginalna, przepełniona emocjami polecam ją wszystkim ludziom a w szczególności ludziom którym ktoś zmarła, ponieważ jest to książka o podnoszeniu sie z upadku ,, rowu mariańskiego"

Uważam że jest to książka bardzo głęboka, wspaniała, oryginalna, przepełniona emocjami polecam ją wszystkim ludziom a w szczególności ludziom którym ktoś zmarła, ponieważ jest to książka o podnoszeniu sie z upadku ,, rowu mariańskiego"

Piękna, delikatna, nieco zwariowana historia, która porusza ważne tematy i w nietypowy sposób oswaja z żałobą.

Piękna, delikatna, nieco zwariowana historia, która porusza ważne tematy i w nietypowy sposób oswaja z żałobą.

początkowo ciężko było mi się zabrać za tę książkę, to pewnie kwestia tego, że zaczęłam ją czytać w momencie kompletnych nawałów przedsesyjnych. ale teraz jak miałam trochę czasu to zdecydowanie zaczęłam doceniać tę książkę, autorka pokazała bardzo osobistą perspektywę radzenia sobie z żałobą, a potem pokazała ją z perspektywy zupełnie innej osoby, która zupełnie inaczej przeżywa swoją stratę i to niestandardowe połączenie grup wiekowych bohaterów i ich sytuacji życiowych napędza tę książkę, bo smutek osoby młodej jest przeciwstawiony smutkowi pragmatycznej osoby starszej i się niejako ściera, zwłaszcza, że przez większość książki jedyne co bohaterów łączy to właśnie żałoba.

początkowo ciężko było mi się zabrać za tę książkę, to pewnie kwestia tego, że zaczęłam ją czytać w momencie kompletnych nawałów przedsesyjnych. ale teraz jak miałam trochę czasu to zdecydowanie zaczęłam doceniać tę książkę, autorka pokazała bardzo osobistą perspektywę radzenia sobie z żałobą, a potem pokazała ją z perspektywy zupełnie innej osoby, która zupełnie inaczej...

Książka o żałobie, jej różnych etapach i sposobach radzenia sobie po stracie bliskich. Smutna i zabawna. Język był dla mnie trochę za prosty, przez co miałam wrażenie, że czytam młodzieżówkę ale może właśnie o to chodziło - lekka forma dla ciężkiego tematu? Wartościowa i przyjemna lektura.

Książka o żałobie, jej różnych etapach i sposobach radzenia sobie po stracie bliskich. Smutna i zabawna. Język był dla mnie trochę za prosty, przez co miałam wrażenie, że czytam młodzieżówkę ale może właśnie o to chodziło - lekka forma dla ciężkiego tematu? Wartościowa i przyjemna lektura.

Niesamowicie DOBRA książka. Proszę nie zrażajcie się na początku (ponieważ wprowadzenie można odebrać jako taka zwykła obyczajówka),dalej jest tylko lepiej i lepiej. Nie radzę czytać końcowej części w miejscu publicznym, lepiej w domowym zaciszu. Polecam z całego serducha !!!

Niesamowicie DOBRA książka. Proszę nie zrażajcie się na początku (ponieważ wprowadzenie można odebrać jako taka zwykła obyczajówka),dalej jest tylko lepiej i lepiej. Nie radzę czytać końcowej części w miejscu publicznym, lepiej w domowym zaciszu. Polecam z całego serducha !!!

Rety! A ja ją prawie porzuciłam. Bo te pierwsze strony to jakoś tak... nie wciągnęły. No i domowy Marian dopytywał wciąż o co z tym rowem chodzi.
A potem przykuła mnie swym magnetyzmem. Skok przez cmentarny mur. Od niego się zaczęło to przyciąganie. I podróżowanie. Golasów oglądanie. Mapy przeszukiwanie. I tajemnic zdradzanie. I łez wylewanie. I kur ratowanie. Z psem spacerowanie. Duchów oswajanie. Umarłych żegnanie. Przyjaciół zdobywanie...
Odwodniłam się czytając. Ale, jak kiedyś wspomniała Paula, to były dobre łzy.

Rety! A ja ją prawie porzuciłam. Bo te pierwsze strony to jakoś tak... nie wciągnęły. No i domowy Marian dopytywał wciąż o co z tym rowem chodzi.
A potem przykuła mnie swym magnetyzmem. Skok przez cmentarny mur. Od niego się zaczęło to przyciąganie. I podróżowanie. Golasów oglądanie. Mapy przeszukiwanie. I tajemnic zdradzanie. I łez wylewanie. I kur ratowanie. Z psem...

Niestety dałam się zwieść entuzjastycznym opiniom i rozczarowałam się. Książka o żałobie po stracie brata powinna wzruszać, a nie wzrusza. Jakieś to wszystko przekombinowane. Dziwaczny staruszek, który wykrada prochy swoich bliskich z grobów, żeby je potem porozrzucać w różnych miejscach, a w dodatku zabiera ze sobą przypadkowo poznaną dziewczynę? Serio? W dodatku historia jest opowiedziana językiem tak prostym, jak w szkolnym wypracowaniu. Dla mnie strata czasu.

Niestety dałam się zwieść entuzjastycznym opiniom i rozczarowałam się. Książka o żałobie po stracie brata powinna wzruszać, a nie wzrusza. Jakieś to wszystko przekombinowane. Dziwaczny staruszek, który wykrada prochy swoich bliskich z grobów, żeby je potem porozrzucać w różnych miejscach, a w dodatku zabiera ze sobą przypadkowo poznaną dziewczynę? Serio? W dodatku historia...